 |
Numer
3(63)/2020, s. 111-127
doi: 10.37190/arc200308 |
Ewa Kosiacka-Beck, Izabela Myszka
Ogrody terapeutyczne miejscem dobrostanu dla osób z dysfunkcjami neurologicznymi. Aspekty projektowania
Streszczenie
Terapia ogrodem
uznawana jest współcześnie za ogólnoświatową
metodę
terapii osób z różnymi dolegliwościami
psychofizycznymi.
Pojawiający się wątek wrodzonej potrzeby kontaktu człowieka z naturą,
leżący u podstaw terapii ogrodniczej, stał się punktem wyjścia prac nad
przygotowaniem wytycznych projektowych zagospodarowania przestrzeni
ogrodów wokół ośrodków opieki nad
osobami z
dysfunkcjami neurologicznymi. W artykule przedstawiono
wskazówki
dotyczące projektowania ogrodów dla osób z takimi
dolegliwościami. Oparte są one na wnikliwej kwerendzie literatury
przedmiotu, a także wynikach współpracy podjętej przez
autorki z
ośrodkami terapeutycznymi i ich użytkownikami. Podstawą stały się
wywiady swobodne z chorymi i z członkami rodzin oraz pogłębiony wywiad
z terapeutami, a także bezpośrednia obserwacja funkcjonowania
obiektów, struktury funkcjonalno-przestrzennej ogrodu,
zachowań
podopiecznych i ich udziału w codziennym życiu ośrodka. Przedstawione
propozycje wynikają
również z doświadczenia autorek w tworzeniu przestrzeni
terapeutycznych. Wyniki badań nad tematyką projektowania przestrzeni
terapeutycznych ukazują, że w ich planowaniu ważne jest indywidualne
podejście do organizowania ogrodów wspierających określone
schorzenie, co obrazują zebrane w tabelach wytyczne projektowe i
wskazane elementy zagospodarowania przestrzeni ogrodu.
Słowa kluczowe:
przyrodoterapia, hortiterapia, zaburzenia neurologiczne, proces
projektowania
