 |
Numer 2(70)/2022, s. 81-93
doi: 10.37190/arc220208 |
Ewa Cisek, Matylda Gacek
Kolor w ekoarchitekturze jako odwzorowanie procesów zachodzących w naturze
Streszczenie
Artykuł poświęcony jest badaniom nad relacjami, jakie zachodzą pomiędzy naturalnymi procesami, którym podlegają materiały pochodzenia organicznego stosowane w ekoarchitekturze, a uzyskiwanymi, będącymi ich następstwem efektami kolorystycznymi. Wskazano, że wizerunki obiektów mogą ulegać zmianom zarówno nieodwracalnym, gdy użyty materiał ulega z czasem naturalnej biodegradacji, jak i cyklicznym – wówczas zastosowana żywa materia odradza się okresowo w kolorach zgodnych z całorocznymi rytmami przyrodniczymi. Takie rozwiązania realizowane w różnych skalach definiowane są jako nowe formy sztuki, będące sprzężeniem architektury z biologią. Przedmiotowe badania nad kolorem wpisują się w ramowe rozważania nad transformacją pejzażu miejskiego w przyjazne środowisku ekostruktury o różnych skalach i kolorach. Analizy ekologicznych realizacji pokazują, że idea miasta organicznego oraz wprowadzanie do miast natury w różnorodnych formach barwnej ekoarchitektury wpisują się w długofalowy ruch ekologii głębokiej, zapoczątkowanej w Norwegii, stając się środkiem do walki z kryzysem klimatycznym. Niniejsza praca pozwala podkreślić wysoką wartość i ważność tych zastosowań dla osiągania różnorodnych i bogatych zakresów kolorystycznych w architekturze, przy istotnej redukcji jej negatywnego oddziaływania na środowisko naturalne, w porównaniu np. z architekturą wykorzystującą syntetyczne materiały budowlane. Takie praktyki powinny być szczególnie promowane w kontekście postępującego kryzysu klimatycznego, a badania nad materiałami pochodzenia organicznego traktowane priorytetowo.
Słowa kluczowe: ekokolor, ekoarchitektura, energia odnawialna, ekologia, kolory ziemi
