 |
Numer 1(31)/2012, str. 21
doi:10.5277/arc120103 |
Hanna Golasz-Szołomicka
Maswerkowe okna z XIV wieku na Śląsku
Streszczenie
Kościoły z XIV w.
otrzymały wysokie okna o rozbudowanych i wielopłaszczyznowych
maswerkach. Stanowią one rozwinięcie kompozycji XIII-wiecznej, ale o
bardziej złożonych układach. W XIV w. pojawiły się nowe elementy: rybie
pęcherze, forma tarczy herbowej oraz rozbudowane wieloliście i układy
wirujące. Maswerki można podzielić na centralne, centralne rozbudowane
i kilkupoziomowe.
W układzie centralnym i centralnym rozbudowanym w
podłuczu umieszczano koło, kwadrat, trójkąt wypełniony
wieloliśćmi, rybimi pęcherzami, elementami o układzie promienistym lub
wirującym. Maswerki kilkupoziomowe składały się z kół,
trójkątów, kwadratów wypełnionych wieloliśćmi
ułożonymi piętrowo. W kompozycji kilkupoziomowej koncentrycznej
układano wokół środkowego ostrołuku elementy w układzie
koncentrycznym.
Słowa kluczwe: kościoły śląskie z XIV w., układ okien w elewacji, maswerki o kompozycji centralnej, maswerki o kompozycji centralnej rozbudowanej, maswerki o kompozycji kilkupoziomowej
