Dwadzieścia lat minęło…

Ewa Łużyniecka

doi:10.5277/arc160201

Streszczenie

Trudno uwierzyć, że minęło dwadzieścia lat od podjęcia decyzji o utworzeniu pisma naukowego Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej. Pomysłodawcą przedsięwzięcia był ówczesny dziekan prof. Stanisław Medeksza, który w 1996 r. zaproponował Ewie Łużynieckiej objęcie funkcji redaktora naczelnego nowo powstającego periodyku. Jednocześnie powołano radę naukową pisma w składzie: prof. Zbigniew Bać, prof. Edmund Małachowicz, prof. Tadeusz Zipser i prof. Stanisław Medeksza. Następnie dr Danuta Sowińska – redaktorka z Oficyny Wydawniczej Politechniki Wrocławskiej od lat współpracująca z architektami – zgromadziła wokół siebie zespół odpowiadający za edytorską stronę przedsięwzięcia…

Słowa kluczowe:

Podgląd pełnego artykułu jest możliwy wyłącznie na większych ekranach.

2016

2(46)

DOI: 10.5277/arc160201

It is hard to believe that it has been twenty years since

the decision to establish a scientic journal of the Fac-

ulty of Architecture of Wrocław University of Science and

Technology was made. The project was initiated by then

Dean Professor Stanisław Medeksza who in 1996 offered

Ewa Łużyniecka to take the function of the editor-in-chief

of the newly established periodical. At the same time the

Scientic Council of the periodical was established which

was composed of Prof. Zbigniew Bać, Prof. Edmund

Małachowicz, Prof. Tadeusz Zipser and Prof. Stanisław

Medeksza. Next Danuta Sowińska PhD – an editor of the

Publishing House of Wrocław University of Technology

who has been cooperating with architects for years – gath-

ered a team responsible for the editorial aspect of the pro-

ject. As a result of the competition which was carried out

among students, the layout design by the 4

-year stu dents

– Artur Błaszczyk and Krzysztof Faleńczyk was chosen.

What we needed was a good title. Periodicals which were

issued at that time were mostly called scien tic notebooks

or research works. The aspiration of the organizers of our

periodical was to nd an appropriate, short and meaning-

ful name which would immediately in form about the con-

tent. It goes without saying that the idea of coining a title

from the word architect appeared in stan taneously. At the

beginning a Greek equivalent was taken into account –

the word architekton because the Latin word architectus

was associated by our designing colleagues with the his-

tory of architecture, which is not always liked. Unfortu-

nately, at the time of registration, it turned out that a few

months earlier a periodical with the same name was al-

ready established. As a matter of fact that periodical did

not withstand the test of time and after two years disap-

peared from the market, and we continue to use the name

“Architectus”.

Detailed arrangements concerning the character of the

periodical took almost a year. It was necessary to take into

Trudno uwierzyć, że minęło dwadzieścia lat od podjęcia

decyzji o utworzeniu pisma naukowego Wydziału Archi-

tektury Politechniki Wrocławskiej. Pomysłodawcą przed-

sięwzięcia był ówczesny dziekan prof. Stanisław Me -

deksza, który w 1996 r. zaproponował Ewie Łużyniec kiej

objęcie funkcji redaktora naczelnego nowo pow stającego

periodyku. Jednocześnie powołano radę nau kową pisma

w składzie: prof. Zbigniew Bać, prof. Edmund Małacho-

wicz, prof. Tadeusz Zipser i prof. Stanisław Me de ksza.

Następnie dr Danuta Sowińska – redaktorka z O cyny

Wy dawniczej Politechniki Wrocławskiej od lat współ-

pra cu jąca z architektami – zgromadziła wokół siebie ze-

spół odpowiadający za edytorską stronę przedsięwzię cia.

W wy niku przeprowadzonego konkursu studenckiego

wy bra no projekt szaty gracznej autorstwa studentów

IV roku – Artura Błaszczyka i Krzysztofa Faleńczyka. Po-

zostawała kwestia tytułu. Wydawane wówczas periodyki

naukowe najczęściej nazywano zeszytami naukowymi

lub pracami naukowymi. Ambicją organizatorów naszego

pisma było znalezienie nazwy własnej, krótkiej i nośnej,

od razu informującej o zawartości merytorycznej. Oczy-

wiste jest, że momentalnie pojawił się pomysł utworzenia

tytułu od słowa architekt. Na początku sięgnięto po grec-

ki odpowiednik – słowo architekton, ponieważ łacińskie

określenie architectus kojarzyło się kolegom projektują-

cym z nie zawsze lubianą historią architektury. Niestety,

w chwili rejestracji okazało się, że kilka miesięcy wcze-

śniej został utworzony periodyk o takiej nazwie. Wpraw-

dzie wspomniane pismo nie wytrzymało próby czasu i po

dwóch latach zniknęło z rynku, ale my pozostaliśmy już

przy „Architectusie”.

Blisko rok trwały szczegółowe uzgodnienia dotyczą-

ce charakteru pisma. Należało uwzględnić sugestie pra-

cowników wydziału, które często bywały odmienne i nie

zawsze dawały się pogodzić. Dzisiaj dla wielu postać

i formuła „Architectusa” wydaje się oczywista, ale przed

Dwadzieścia lat minęło…

Twenty years have passed…

4 Dwadzieścia lat minęło… /Twenty years have passed…

consideration suggestions made by members of the Fac-

ulty, which often happened to be diversied and not al-

ways possible to be agreed on. Today, for many of us the

layout and formula of the “Architectus” seems obvious,

but many years ago the editorial ideas about the format

or colour were not always associated with the prestige of

a scientic journal.

In the search for a consensus the authors of “Architec-

tus” were guided by the ideas which can be found in the

oldest architectural treatise De architectura libri decem by

Marcus Vitruvius Pollio (Vitruvius)

who lived in around

70 BC. He emphasized that: The architect’s know ledge

comprises many sciences and diverse skills […]. This

knowledge is born out of practice and theory […]. As it

is with everything, and rst of all in architecture there are

two elements: an object which is determined and its deter-

mination. A determined object is a thing that is referred

The original of the work was lost, we only have its copies un for-

tunately with no illustrations that Vitruvius made reference to in the text.

The oldest copy probably dating back to the 9

century was found in

1414 in Monte Cassino Abbey. Kazimierz Kumaniecki was the author of

its second Polish translation from the Latin text; the preface was written

by Piotr Biegański (1956).

laty pomysły edytorskie dotyczące formatu czy koloru nie

wszystkim kojarzyły się z powagą pisma naukowego.

Twórcom „Architectusa” w poszukiwaniach konsensu-

su przyświecały idee, które znaleźć można w najstarszym

traktacie architektonicznym De architectura libri decem

autorstwa Marcusa Vitruviusa Pollio (Witruwiusza)

, ży-

jącego około 70 r. p.n.e. Podkreślał on: Wiedza architek-

ta łączy w sobie wiele nauk i różnorodnych umiejętnoś

ci […]. Wiedza ta rodzi się z praktyki i teorii […]. Jak

bowiem wszędzie, tak przede wszystkim w architekturze

istnieją dwa elementy: przedmiot, który jest określany,

i jego określenie. Przedmiotem określanym jest rzecz,

o której się mówi; tym, co go określa, jest wywód oparty

na zasadach naukowych. Dlatego wydaje się, że w obu

tych dziedzinach powinien być biegły ten, kto się poświęca

zawodowi budowniczego […]. Powinien opanować sztukę

pisania, być dobrym rysownikiem, znać geometrię, mieć

Oryginał dzieła zaginął, zachowały się jedynie jego odpisy poz-

ba wione niestety ilustracji, na które Witruwiusz się powoływał w tekś-

cie. Na najstar szy odpis, prawdopodobnie z IX w., natrafiono w 1414 r.

w klasz torze Monte Cassino. Autorem drugiego polskiego tłumaczenia

tego dzieła z tekstu łacińskiego był Kazimierz Kumaniecki; wstępem

opatrzył je Piotr Biegański (1956).

Il. 1. Prace studenckie zgłoszone do konkursu

(autorzy: a – I. Baran, b – M. Cichoń, c – A. Dubiel, d – R. Romanowicz, e – M. Dobrowolski, f – T. Zasada, g – M. Sławuski, h – A. Wojtasiak)

Fig. 1. The student’s works

(authors: a – I. Baran, b – M. Cichoń, c – A. Dubiel, d – R. Romanowicz, e – M. Dobrowolski, f – T. Zasada, g – M. Sławuski, h – A. Wojtasiak)

Dwadzieścia lat minęło… /Twenty years have passed… 5

to; that which the object is determined by is argumen

tation based on scientic principles. Therefore, it appears

that somebody who devotes himself to a builder’s profes-

sion ought to be an expert in both of these domains... He

should master the art of writing, be a good drawer, know

geometry, have an extensive knowledge of history. He

should carefully listen to philosophers, be familiar with

music; he should also have some knowledge about medi-

cine and provisions of law; he ought to know astronomy

and rules of celestial objects

These words – in our view – perfectly illustrate the

multiplicity of problems which should be presented in

an architectural scientic journal. But how to organize

such diverse issues? Some of the colleagues from our en-

vironment believed that periodicals should be thematic.

However, we were afraid not to have enough articles of

similar topics and that is why we decided to include texts

containing various themes in the particular periodicals.

Thus consequently until today one issue comprises ar-

ticles on theory of modern and historical architecture as

well as town planning, green area development, aesthet-

ics, structures etc. We also publish studies on architectural

and urban planning projects which are carried out as well

as presentations of philosophical views connected with

the reception of architecture. We also anticipated a place

for presenting biographies of famous characters from the

academic and professional life as well as awarded student

works, whose supervisors were the scientic workers of

our university.

Equally important was the choice of the format. Most

of the contemporary Polish scientic journals used format

B5 which visually increases the volume of publications,

but in fact it does not allow to print drawings saturated in

signs and lines. It was necessary to combine specicity of

the work of our faculty and the way architects commu-

nicate, and one of their languages is a picture. Hence we

decided to choose A4.

Twenty years ago, which is probably hard to believe,

we experienced the fascination with colour. In Poland

a graphic expression of scientic papers of the 2

half

of the 20

century was simple, based on black and white

illustrations and often on not very clear photographs.

This image of science – rough and ascetic – survived for

a long time. For many years there was a popular belief

that if a journal contained colourful photographs, then this

meant it was not a scientic journal. We cherish the hope

that we succeeded in combining science with a colourful

shape. Today, we transferred colour to the Internet – the

fastest and largest platform for exchanging ideas.

In 1996 the Vancouver System, which we accepted,

a method of elaborating footnotes and bibliography con-

sisting in the “author–number” principle, evoked a lot of

emotions. Then, in the papers on the theory of architecture

the Oxford system was commonly used – full literature

references were given in the footnotes. In retrospect, our

choice seems to be right – today it is a widely applied

system.

Witruwiusz, O architekturze ksiąg dziesięć, Warszawa 1956, p. 12.

dużo wiadomości historycznych. Powinien pilnie słuchać

lozofów, znać muzykę; nie powinna mu być obca medy-

cyna i orzeczenia prawnicze; powinien znać astronomię

i prawa ciał niebieskich

Słowa te – naszym zdaniem – doskonale ilustrują wie-

lorakość problemów, jakie powinny być przedstawiane

w architektonicznym piśmie naukowym. Ale jak porząd-

kować tak rozmaite zagadnienia? Część kolegów z nasze-

go środowiska uważała, że zeszyty powinny być tema-

tyczne. Z obawy jednak przed zbyt małą liczbą artykułów

o podobnej problematyce postanowiono poszczególne ze-

szyty tworzyć z tekstów o różnej zawartości merytorycz-

nej. Do dziś więc w jednym numerze zamieszczamy arty-

kuły dotyczące zarówno teorii architektury współczesnej

i historycznej, jak i urbanistyki, kształtowania zieleni,

estetyki, konstrukcji itd. Publikujemy także opracowa nia

na temat realizowanych projektów architektonicznych,

ur ba nistycznych oraz prezentacje poglądów lozocz-

nych zwią zanych z odbiorem architektury. Przewidzie-

liśmy rów nież miejsce na prezentacje sylwetek znanych

postaci z życia akademickiego i zawodowego, a także na-

grodzonych prac studenckich, których promotorami byli

pracownicy naszej uczelni.

Równie ważny był dobór formatu. Większość ówczes-

nych polskich pism naukowych operowała formatem B5,

co wizualnie zwiększa objętość wydawnictwa, w istocie

jednak nie pozwala na drukowanie rysunków nasyconych

znakami i liniami. Należało połączyć specykę prac na-

szego wydziału i sposobu komunikacji architektów, któ-

rych jednym z języków jest rysunek. Dlatego zdecydowa-

no się na A4.

Dwadzieścia lat temu, w co może trudno uwierzyć,

prze żywaliśmy fascynację kolorem. Graczny wyraz prac

naukowych 2. połowy XX w. był w Polsce skromny, opar-

ty na czarno-białych ilustracjach i często mało czy telnych

fotograach. Ten obraz nauki – siermiężny i ascetyczny

– na długo przetrwał. Jeszcze przez wiele lat słychać było

opinie, że jeśli w piśmie są kolorowe fotograe, to nie

jest ono naukowe. Nam, żywimy taką na dzieję, z sukce-

sem udało się wówczas połączyć naukowość z barwnym

kształtem. Dziś kolor przenieśliśmy do Internetu – naj-

szybszej i największej platformy wymiany myśli.

W 1996 r. emocje wywoływał także przyjęty przez

nas Vancouver System, metoda opracowywania przypi-

sów i bibliograi polegająca na zasadzie „autor–numer”.

Wów czas w pismach dotyczących teorii architektury po-

wszechnie stosowano system oksfordzki – w przypisach

umieszczano pełne powołania literaturowe. Z perspekty-

wy czasu wybór nasz wydaje się słuszny – dziś jest to

sy stem powszechnie stosowany.

Pierwszy numer pisma wydano w 1997 r. Zawierał

recenzowane prace, które po przyjęciu do druku podda-

no opracowaniu redakcyjnemu i korekcie. Artykuły były

publikowane w języku polskim i zakończone streszcze-

niem w języku angielskim. Podpisy pod ilustracjami rów-

nież zamieszczano w języku angielskim – tłumaczenia

wykonywała Marzena Łuczkiewicz. Wszystkie artykuły

Witruwiusz, O architekturze ksiąg dziesięć, Warszawa 1956, s. 12.

6 Dwadzieścia lat minęło… /Twenty years have passed…

uzupełniała bibliograa i często przypisy. Periodyk już

wkrótce stał się pismem ogólnopolskim, a od 2000 r. jest

prezentowany przez amerykańskie wydawnictwo Penrose

Press w „International Directory of Design” w dziale Ar-

chitecture, Urban Planing&Landscape Design.

Pierwsza zmiana w radzie redakcyjnej pisma dokona-

ła się w 2000 r. W jej pracach nie brali już udziału prof.

Tadeusz Zipser i prof. Stanisław Medeksza, natomiast

rozpoczęli działanie prof. Elżbieta Trocka-Leszczyńska

i prof. Eugeniusz Bagiński. Od 2003 r. w skład rady we-

szli uczeni spoza Wrocławia: prof. Andrzej Tomaszewski

i prof. Zygmunt Świechowski z Warszawy oraz prof. Jó-

zef Lenartowicz z Krakowa. W pracach redakcji uczest-

ni czyli także doktorzy: Magdalena Baborska-Narożny

(1999), Maria Starczewska (1999), Andrzej Legendzie-

wicz (1999–2001) oraz Małgorzata Doroz (2003, 2004).

W roku 2007 pismo zostało objęte patronatem przez Pol-

ską Akademię Nauk, Oddział we Wrocławiu oraz przez

Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Och-

rony Zabytków (ICOMOS).

Rosnące zainteresowanie pismem, zwłaszcza naukow-

ców spoza Polski, zmobilizowało redakcję do przepro-

wadzenia kolejnych zmian. W 2008 r. zaproszono do

udzia łu w pracach rady redakcyjnej naukowców z uczel-

ni zagranicznych. Są to następujące osoby: prof. Tore I.

Brandstvein Haugen z Norwegii (Fakultet for architek-

tur og billedkunst, Norges tekniks-naturvitenskapelige

The rst issue of the periodical was published in 1997

and it contained peer-reviewed studies which

after being

accepted for printing underwent editorial elaboration and

correction. Articles were published in the Polish language

and completed with summaries in English. Captions have

been translated into English. Translations were made by

Marzena Łuczkiewicz. All the articles have been supple-

mented with a bibliography and often with footnotes. The

periodical soon became an all-Polish journal, and since

the year 2000 is presented by the American publishing

house of Penrose Press in the “International Directory of

Design” in the section of Architecture, Urban Planning

and Landscape Design.

The rst change in the editorial board took place in

2000. Professor Tadeusz Zipser and Professor Stanisław

Medeksza stopped working in it and were replaced by

Professors Elżbieta Trocka-Leszczyńska and Euge niusz

Bagiński. Since 2003 there are also scientists from out-

side Wrocław: Professors Andrzej Tomaszewski and Zyg-

munt Świechowski from Warsaw and Józef Lenarto wicz

from Cracow. Doctor’s also took part in the edito rial

work: Magdalena Baborska-Narożny (1999), Maria Star-

czewska (1999), Andrzej Legendziewicz (1999–2001)

and Małgorzata Doroz (2003, 2004). Patrons of the jour -

nal since 2007 are the Polish Academy of Sciences, Wroc-

ław Branch, as well as the Polish National Commi ttee

of the International Council on Monuments and Sites

(ICOMOS).

The increasing interest with the paper, especially of

scientists from abroad, has mobilized the editorial ofce

to carry out successive changes. In 2008 scientists from

foreign academies have been invited to take part in the

work of the editorial board. These are: Professor Tore I.

Brandstvein Haugen from Norway (Fakultet for archi -

tektur og billedkunst, Norges tekniks-naturvitenskape lige

universitet, Trondheim), Professor Joaquim Brai zinha

from Por tugall (Universidade Lusíada de Lisboa) and Pro -

fessor Vladimir Šlapeta from the Czech Republic (Fa kulta

architectury VUT, Brno). Also, architects from Wro cław

have become members of the board: Professors Jerzy

Charytonowicz, Małgorzata Chorowska, Tomasz Osso-

wicz and Ada Kwiatkowska PhD. At this time also Da-

nuta Sowińska, the editor, transmitted her res ponsibilities

to Anna Miecznikowska. The function of sec retary of the

editorial ofce was entrusted to Ewa Cisek PhD, while the

technical elaboration of the articles was given to Dorota

Łuczewska PhD.

In the years 2008–2012 “Architectus” was published

only in English. However, on the basis of opinions which

reached the Editorial Ofce, from 2013 it was decided

to revert to publishing works in the Polish language. Ne-

vertheless, the respected practice of publishing works in

congress languages (above all in English, French and Ger-

man) was not given up. From that year due, to a dynamic

development of the periodical and increasing interest in

the journal amongst authors and readers, the decision was

made to increase the frequency of its appearance from two

to four numbers a year.

In the last years “Architectus” was regularly appraised

by MNiSW (Ministry of Science and Higher Education)

Il. 2. Okładka pierwszego numeru „Architectusa”

Fig. 2. The cover of the first number of “Architectus”

Dwadzieścia lat minęło… /Twenty years have passed… 7

receiving the following number of points: 2009 – 4; 2010

– 6; 2011 – 4; 2012 – 4; 2013 – 5, 2014 – 5, 2015 – 9.

Due to continuously developing computer techniques,

since 2014 the basic form of the periodical is the on-line

form. At that time we introduced the periodical to se veral

databases: a bibliographic database recording articles

and conference papers which were published in the Po-

lish BazTech technical magazines, a database responsible

for gathering information on citations POL-Index, and

an Internet database promoting the achievements of In-

dex Copernicus science. It is also available in the Lower

Silesian Digital Library (Dolnośląska Biblioteka Cyfrowa

– DBC) – a collection of digital publications published by

22 Lower Silesian universities.

At present, the scope of the editorial work considerably

increased in comparison to the scope at the beginning of

issuing the periodical. The duties of the team do not only

comprise collecting articles and having them reviewed,

contacts with authors and language corrections but also

systematic preparation of materials for multiple databas-

es, complementing the knowledge on changing principles

for evaluation as well as a partial administrative support.

An increasing number of duties is perfectly reected

in the number of people who are involved in the creation

of the periodical. At the beginning there were ve work-

ers of the editorial ofce, whereas today the team consists

of nearly twenty people. Among them we must mention

statistical editor Jerzy Sławski PhD, editor of the French

language arch. Joanna Furgalska, and nally thematic edi-

tors: Prof. Wojciech Brzezowski (Antiques restoration),

Prof. Rafał Czerner (Medieval architecture), Prof. Alina

Drapella-Hermansdorfer (Sustainable architecture), Prof.

Marzanna Jagiełło (History of gardens), Prof. Krystyna

Kirschke (Architecture of the 19

century and the rst half

of the 20

century), Prof. Robert Masztalski (Urbanism),

dr hab. Przemysław Nowakowski PhD (Interior design)

Prof. Elżbieta Przesmycka (Contexts of architecture),

Mag dalena Baborska-Narożny PhD (Industrial architec-

ture), Grażyna Hryncewicz-Lamber PhD (Architectural

ethic), Dorota Łuczewska PhD (Painting), Wawrzyniec

Zipser PhD (Spatial planning).

The editorial core consists of a few people thanks to

whom we can be optimistic about the future of our perio-

dical.

Marzena Łuczkiewicz, a translator and editor of the

English language who helps us with solving language

problems, has been working with us for 20 years. Archi-

tect Artur Błaszczyk has been with us equally long; as

a student of our faculty he won the competition to design

the layout of the periodical. Since then he has been re-

sponsible for the periodical cover designs, which are high-

ly rated in our environment.

A good spirit in the editorial staff is Ewa Cisek PhD,

who performs the function of the editor ofce secretary

and thematic editor being responsible for the professio -

nal level of work in the eld of modern residential archi-

tecture.

Anna Miecznikowska, who signicantly contributes to

raising the level of the periodical and its gradual increase

in scoring, has been responsible for editing and proof-

univer sitet, Trondheim), prof. Joaquim Braizinha z Por-

tugalii (Universidade Lusíada de Lisboa) oraz prof. Vla-

dimír Šlapeta z Czech (Fakulta architectury VUT, Brno).

Dodatkowo w skład rady weszli wrocławscy architek ci:

prof. Jerzy Charytonowicz, prof. Małgorzata Chorow-

ska, dr hab. Tomasz Ossowicz oraz dr Ada Kwiatkowska.

W tym czasie także redaktor Da nu ta Sowińska przekazała

swoje obowiązki Annie Miecz nikowskiej. Funkcję sekre-

tarza redakcji powierzono dr Ewie Cisek, opracowaniem

technicznym artykułów zajęła się dr Dorota Łuczewska.

W latach 2008–2012 „Architectus” ukazywał się jedy-

nie w języku angielskim. Postanowiono jednak – na pod-

stawie opinii, które traały do redakcji – by od 2013 r.

powrócić do publikowania prac w języku polskim. Nie

zrezygnowano przy tym z cenionej praktyki ogłaszania

prac w językach kongresowych (przede wszystkim an-

gielskim, francuskim, niemieckim). Od tego też roku,

w związku z dynamicznym rozwojem periodyku i wzro-

stem zainteresowania czasopismem wśród autorów i czy-

telników, zwiększono częstotliwość jego ukazywania się

z dwóch do czterech numerów w ciągu roku.

W ostatnich latach „Architectus” regularnie był oce-

niany przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego,

otrzymując następującą liczbę punktów: 2009 – 4; 2010

– 6; 2011 – 4; 2012 – 4; 2013 – 5, 2014 – 5, 2015 – 9.

W związ ku z ciągle rozwijającymi się technikami kompu-

terowymi podstawową formą pisma od 2014 r. jest forma

on-line. W tym czasie wprowadziliśmy pismo do kilku

baz: bibliogracznej bazy danych rejestrujących artyku-

ły i materiały konferencyjne opublikowane w polskich

cza sopismach o tematyce technicznej BazTech, bazy od-

powiedzialnej za gromadzenie informacji o cytowa niach

POL-Index, internetowej bazy danych promującej osią-

gnięcia nauki Index Copernicus. Jest ono także dostęp-

ne w Dolnośląskiej Bibliotece Cyfrowej – zbiorze cy-

frowych wydawnictw publikowanych przez 22 uczelnie

dolnośląskie.

Obecnie zakres prac redakcji znacząco się powiększył

w porównaniu z zakresem z początków wydawania pis-

ma. Do obowiązków zespołu należy bowiem nie tylko

zbieranie artykułów i kierowanie ich do recenzji, kontakty

z autorami i korekty językowe, ale także systematyczne

przygotowywanie materiałów do wielu baz danych, uzu-

pełnianie wiedzy na temat zmieniających się zasad oceny,

a także częściowa obsługa administracyjna.

Przyrost obowiązków dobrze odzwierciedla liczba osób

zaangażowanych w tworzenie pisma. Na początku było

pięciu pracowników redakcji, dzisiaj zespół liczy blisko

dwadzieścia osób. Wśród nich jest dr Jerzy Sławski, redak-

tor statystyczny, arch. Joanna Furgalska redaktor języka

francuskiego oraz redaktorzy tematyczni: prof. Wojciech

Brzezowski (konserwacja zabytków), prof. Rafał Czerner

(architektura średniowieczna), prof. Alina Drapella-Her-

mansdorfer (architektura zrównoważona), prof. Marzanna

Jagiełło (historia ogrodów), prof. Krystyna Kirschke (ar-

chitektura XIX i 1. poł. XX w.), prof. Robert Masztalski

(urbanistyka), dr hab. Przemysław No wa kowski (archi-

tektura wnętrz), prof. Elżbieta Przesmycka (konteksty ar-

chitektury), dr Magdalena Baborska-Narożny (architektu-

ra przemysłowa), dr Grażyna Hryncewicz-Lamber (etyka

8 Dwadzieścia lat minęło… /Twenty years have passed…

reading of articles. Our website was created and is super-

vised by architect Łukasz Netczuk who is a man of great

manners and high professionalism. Agnieszka Orłowska

is our technical editor – thanks to her professionalism and

dedication the particular issues of the periodical appear

on a regular basis. “Architectus” also owes a great deal

to Elżbieta Żurawska-Łuczyńska and Krzysztof Dawido-

wicz from the WUT Publishing House.

For twenty years our editorial work has been character-

ized by striving for meeting deadlines and taking care of

the contents of “Architectus” articles. It also taught us that

to write well means to make an idea visible according to

Ambrose Bierce, an American write who lived at the turn

of the 20

century. Our work also provided an opportunity

for exchanging views on all topics and resulted in devel-

oping many friendships.

We would like to express our wholehearted thanks to

the readers and authors as well as to all those who contrib-

uted to the 20

anniversary of our journal.

prof. Ewa Łużyniecka

Editor-in-chief

Translated by

Bogusław Setkowicz

architektoniczna), dr Dorota Łuczewska (malarstwo) i dr

Wawrzyniec Zipser (planowanie przestrzenne).

Trzonem redakcji jest kilka osób, dzięki którym na dal-

sze losy naszego pisma można patrzeć z optymizmem.

Dwadzieścia lat w pracach uczestniczy Marzena Łucz-

kiewicz, tłumaczka i redaktorka języka angielskiego, któ-

ra służy nam pomocą w rozwiązywaniu problemów ję-

zykowych. Równie długo z redakcją jest związany arch.

Artur Błaszczyk, który – jak wspomniano – jako student

naszego wydziału wygrał konkurs na projekt szaty gra-

cznej pisma. Od tej pory jest on odpowiedzialny za

kształt okładek pisma, które są wysoko oceniane w na-

szym środowisku.

Dobrym duchem redakcji jest dr Ewa Cisek, która peł-

ni funkcję sekretarza oraz jest redaktorem tematycznym

odpowiedzialnym za poziom merytoryczny prac z zakresu

współczesnej architektury mieszkaniowej.

Od ośmiu lat redaktorem odpowiedzialnym za stronę

edytorską i językową tekstów jest Anna Miecznikowska,

która w sposób istotny przyczynia się do podnoszenia po-

ziomu pisma i sukcesywnego zwiększania jego punktacji.

Twórcą i operatorem naszej strony internetowej jest arch.

Łukasz Netczuk, wykazujący się wielką kulturą oso bistą

i profesjonalizmem. Funkcję redaktora techniczne go peł-

ni Agnieszka Orłowska – dzięki jej fachowości i zaanga-

żowaniu jest możliwe terminowe ukazywanie się pisma.

Wiele serca „Architectusowi” okazali Elżbieta Żurawska-

-Łuczyńska i Krzysztof Dawidowicz z Ocyny Wydaw-

niczej PWr.

Prowadzone od dwudziestu lat prace redakcyjne były

nie tylko zmaganiem się z terminami i zawartością me-

rytoryczną „Architectusa”. Stanowiły również znakomitą

lekcję tego, że dobrze pisać to znaczy czynić myśl widzial-

ną, jak twierdził Ambrose Bierce, amerykański pisarz

przełomu XIX i XX w. Prace te stały się także pretekstem

do wymiany poglądów na wszelkie tematy i doprowadziły

do zawiązania się wielu przyjaźni.

Składamy niezwykle serdeczne podziękowania wszyst-

kim czytelnikom i autorom oraz osobom, które sprawiły,

że możemy dziś świętować dwudziestolecie powołania

pisma.

prof. Ewa Łużyniecka

Redaktor naczelna