Formy obiektów sakralnych inspirowane rzeźbą gór. Odwołania do form geologicznych w projektach małych współczesnych kaplic górskich

Justyna Cichosz-Fornalczyk, Adriana Cieślak-Arkuszewska

doi:10.37190/arc240303

Streszczenie

Twórcy architektury od wieków czerpią inspiracje z natury poprzez kopiowanie form lub poprzez obserwację zjawisk i przełożenie zasad rządzących w środowisku naturalnym na strukturę budynku. Świadome naśladownictwo natury opiera się głównie na formach biologicznych, jednak architekci sięgają również po wzorce wywodzące się z form geomorficznych. Ważnymi źródłami inspiracji architektonicznych pośród nieożywionych elementów przyrody są: góry postrzegane jako wzorzec piękna, kamienie i skały postrzegane jako elementy „niezniszczalne” oraz kryształy górskie symbolizujące doskonałość i światło. Celem pracy jest próba analizy i interpretacji formy zewnętrznej (bryły) wybranych, małych obiektów sakralnych z obszaru alpejskiego pod kątem nawiązania do motywu gór lub kryształu górskiego oraz zastosowanych w tym celu środków wyrazu architektonicznego. W pracy omówiono zasady kształtowania brył, kolorystykę, zastosowane materiały , relacje z krajobrazem naturalnym oraz znaczenia symboliczne obiektów. Wykazano, że analizowane obiekty noszą cechy architektury organicznej i odzwierciedlają związek pomiędzy duchowością człowieka a naturą. Architektura staje się w nich środkiem wyrazu, podkreślonym przez duchowy pierwiastek sztuki.

Podgląd pełnego artykułu jest możliwy wyłącznie na większych ekranach.