Graficzne wyobrażenia formy i przestrzeni w architekturze w kontekście percepcji wzrokowej

Magdalena Wąsowicz

doi:10.37190/arc210310

Streszczenie

W artykule omówiono zagadnienie interpretacji dwuwymiarowych przedstawień graficznych w architekturze jako determinowane kryteriami percepcyjnymi, porządkującymi przestrzennie pole wzrokowe na figurę i tło. W oparciu o teorię Gestalt wyjaśniono związek przedstawień graficznych w architekturze z kształtowaniem środowiska zbudowanego odpowiadającego możliwościom percepcyjnym odbiorcy. Wykazano, że każda dwuwymiarowa reprezentacja idei architektonicznej może zostać poddana analizie i interpretacji w kontekście układu pól figura–tło. Porządkowanie gestaltów w polu wzrokowym odnosić się może do planów zagospodarowania miast i działek, przekrojów, rzutów oraz elewacji. Poprzez technikę graficzną opartą na gestaltach możliwe jest rejestrowanie związku przestrzeni i obiektów materialnych w architekturze, określenie charakterystyki przestrzeni, wyjaśnienie organizacji funkcjonalnej, cyrkulacyjnej, strefowania i innych w budynku. W artykule zaproponowano klasyfikację reprezentacji na obrazujące przestrzeń wewnętrzną i strukturę materialną obiektu: 1) przegrody i przestrzeń wewnętrzną oraz otwory w tych przegrodach; 2) bryłę budynku w kontekście otaczających przestrzeni; 3) przestrzeń wewnętrzną i otaczającą obiekt architektury, jak również 4) grupy komponentów funkcjonalnych. Klasyfikację tę przedstawiono na przykładach budynków współczesnych.