Kierunki rozwoju architektury sakralnej na tle krajobrazu kulturowego teren贸w nadmorskich Pomorza Zachodniego
Dorota Janisio-Paw艂owska
doi:10.5277/arc120211
Streszczenie
Rejon nadmorski Pomorza Zachodniego jest doskona艂ym przyk艂adem zobrazowania kierunk贸w rozwojowych powojennej architektury sakralnej teren贸w wiejskich i ma艂omiasteczkowych. W wielu przypadkach forma tych obiekt贸w znacznie odbiega od zastanego krajobrazu kulturowego tkanki urbanistycznej b膮d藕 ruralistycznej, w kt贸rej s膮 lokowane, stanowi膮c negatywne dominanty krajobrazowe. 聽聽聽 Sw膮 krzykliw膮 form膮, cz臋sto usi艂uj膮c膮 na si艂臋 udowodni膰 sw膮 odmienno艣膰 od otaczaj膮cej j膮 przestrzeni, stanowi膮 istotny dysonans kulturowy, kt贸ry jeszcze bardziej jest pog艂臋biany przez brak powi膮za艅 historycznych 艣wiadcz膮cych o kontynuacji pewnych tradycji i kanon贸w budownictwa sakralnego minionych wiek贸w tego terenu. Taki stan rzeczy niew膮tpliwie przyczynia si臋 do zerwania ci膮g艂o艣ci kulturowej tych miejsc i jest jednym z istotnych element贸w wprowadzaj膮cych chaos estetyczny w odbiorze zmieniaj膮cego si臋 krajobrazu tych teren贸w.