Kontekstualizm jako współczesna filozofia projektowania. Zagadnienie roli architekta na przykładzie obiektów użyteczności publicznej w Krakowie

Joanna Jadwiga Białkiewicz

doi:10.37190/arc220305

Streszczenie

Artykuł przedstawia wybrane przykłady powstałych w latach 2000–2016 krakowskich budynków użyteczności publicznej, które zyskały uznanie wśród społeczności i w środowisku architektów. Są to obiekty kulturalne: Małopolski Ogród Sztuki, Ośrodek Dokumentacji Sztuki T. Kantora Cricoteka, Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK, Pawilon Józefa Czapskiego, Muzeum Lotnictwa Polskiego. Cechą łączącą wszystkie opisane budynki jest kontekstualna filozofia projektowania, która zakłada potraktowanie uwarunkowań wynikających z kontekstu miejsca (m.in. ochrona prawna zabudowań zabytkowych i terenów historycznych) w kategorii nie ograniczeń, lecz inspiracji dla architektonicznej idei. Nawiązanie do kontekstu miejsca odbywa się na wielu płaszczyznach, od najbardziej dosłownych do metaforycznych, zarówno w sferze formy, jak i przekazu symbolicznego. Dzięki zastosowaniu filozofii kontekstualnej powstają obiekty wartościowe jako współczesny wkład w przestrzeń miasta i respektujące jej historyczny charakter oraz genius loci. Tego rodzaju architektura jest w obecnych czasach najlepszym rozwiązaniem dla organizmów miejskich o szczególniebogatej tkance zabytkowej, takich jak Kraków.

Podgląd pełnego artykułu jest możliwy wyłącznie na większych ekranach.