Kontynuacja typologii brył architektury nadświdrzańskiej we współczesnych realizacjach

Tomasz Jakub Trzupek

doi:10.37190/arc230104

Streszczenie

Tematem artykułu jest architektura nadświdrzańska, zwana potocznie świdermajerem, oraz architektura określana jako neoświdermajer, czyli nowe obiekty pojawiające się w omawianym regionie i nawiązujące do obiektów historycznych. Celem autora było przedstawienie najbardziej charakterystycznego typu kształtowania brył obiektów historycznych i udowodnienie, że współczesne obiekty kontynuują te układy. Wykorzystano do tego typologiczną analizę porównawczą układów brył. W tekście przedstawiono genezę zjawiska, stan badań, typologię oraz zaprezentowano rysunki przedstawiające najbardziej charakterystyczne elementy omawianej architektury (werandy i ozdobne profile szalunków), zestawienia rzutów obiektów historycznych i współczesnych, plansze zestawiające ze sobą bryły architektury nadświdrzańskiej i neoświdermajer.     Na podstawie przedstawionego materiału można stwierdzić, że wysunięte tezy dotyczące różnorodności sposobów kształtowania brył w architekturze nadświdrzańskiej i założenie możliwości wyodrębnienia dominujących typów kształtowania brył zostały potwierdzone. Nowe obiekty można przyporządkować określonym typologiom budynków historycznych. Tym samym niniejsza praca rozpoczyna naukową refleksję nad nowym zjawiskiem, jakim jest neoświdermajer.

Podgląd pełnego artykułu jest możliwy wyłącznie na większych ekranach.