Pi臋kno pozytywne: szkic o urodzie codzienno艣ci
Angelika Lasiewicz-Sych
doi:10.5277/arc190210
Streszczenie
Je艣li uwzgl臋dni si臋 humanistyczny wymiar architektury, zauwa偶alnym problemem staje si臋 deficyt w zainteresowaniu architektur膮 偶yciowego otoczenia cz艂owieka. Rola architektury nie powinna si臋 sprowadza膰 do prezentowania i sprzeda偶y efektownych obrazk贸w, kt贸re mog膮 maskowa膰 faktyczne problemy ludzkiego 艣rodowiska. Przeciwnie, architektura powinna reprezentowa膰 偶ycie ludzi i ich aspiracje oraz zach臋ca膰 do przebywania w przestrzeni publicznej razem z innymi. Artyku艂 prezentuje niekt贸re kwestie etyczne zwi膮zane z architektur膮 i wynikaj膮ce z proces贸w globalizacyjnych, z niedoceniania problemu ludzkiej skali i r贸偶norodno艣ci codziennego 偶ycia w przestrzeni publicznej miasta. Przedstawiono tu pogl膮d, 偶e przekonuj膮c膮 przyczyn膮 pi臋kna we wsp贸艂czesnej architekturze powinna by膰 troska o tworzenie nowych, wa偶nych i dobrych do艣wiadcze艅 dla codziennych u偶ytkownik贸w architektury.