Analiza nowego zbioru danych architektonicznych NeoFaçade oraz jego potencjału w uczeniu maszynowym

Bianka Kowalska, Hubert Baran, Daniil Hardzetski, Halina Kwaśnicka, Aleksandra Marcinów, Małgorzata Biegańska

doi:10.37190/arc240408

Podsumowanie

Rola sztucznej inteligencji (AI) w architekturze gwałtownie wzrosła w ciągu ostatnich lat. Współpraca między architektami i programistami AI doprowadziła do usprawnień w wielu dziedzinach projektowych. Dalszy rozwój technik maszynowego uczenia w znacznym stopniu zależy od dostępności dużych i ustrukturyzowanych zbiorów danych. Celem autorów artykułu jest pokazanie potencjału nowego zbioru danych, nazwanego NeoFaçade, zawierającego opisane (anotowane) obrazy kamienic historycznych. Porównując zbiór z innymi ogólnodostępnymi zbiorami – CMP Facade oraz Paris ArtDeco – podkreślono jego potencjalną użyteczność. Zaprezentowane również zostało wykorzystanie zbioru w trzech zadaniach uczenia maszynowego: segmentacji semantycznej, translacji obrazów z generacji obrazów. We wszystkich trzech zadaniach modele wytrenowane na zbiorze NeoFaçade dają satysfakcjonujące wyniki i wskazują na wysoki potencjał zbioru. Planowany dalszy rozwój zbioru umożliwi wytrenowanie dokładniejszych modeli, które będą w stanie rozróżniać więcej elementów i cech fasad oraz wspomagać architektów w projektowaniu kamienic.

Podgląd pełnego artykułu jest możliwy wyłącznie na większych ekranach.