Architektura i technika budowlana XVI-wiecznego kościoła o konstrukcji szkieletowej w Bykowie

Ulrich Schaaf, Maciej Prarat, Daria Jagiełło, Magdalena Kumorowicz-Brzeska

doi:10.37190/arc250204

Streszczenie

W 2022 r. przeprowadzone zostały badania architektoniczne dawnego kościoła ewangelickiego, obecnie kościoła pw. Matki Bożej Różańcowej w Bykowie (gm. Długołęka, pow. wrocławski), datowanego na 1574 r. Kościół na przestrzeni kolejnych stuleci podlegał znaczącej rozbudowie i przebudowie, które diametralnie zmieniły jego formę.

W artykule zaprezentowano wyniki przeprowadzonych badań w odniesieniu do pierwotnej formy kościoła, w szczególności zastosowanej w XVI w. techniki budowlanej oraz rekonstrukcji jego prawdopodobnego wyglądu po wzniesieniu. Badaniami objęto układ konstrukcyjny, rodzaj wykorzystanego budulca i jego obróbkę, strony odwiązania i system ciesielskich znaków montażowych, zastosowane złącza ciesielskie, a także materiał wykorzystany do wypełnienia pól szkieletu i jego kolorystykę.

Na ich podstawie udało się ustalić, że pierwotny kościół wzniesiono w konstrukcji szkieletowej, składał się z części nawowej (korpusu nawowego) oraz wydłużonego, trójbocznie zamkniętego chóru od wschodu i wieży od zachodu. Korpus i chór kryte były dachami dwuspadowymi o więźbie storczykowej. Duża część z tej konstrukcji zachowała się w obecnej strukturze świątyni.

Podgląd pełnego artykułu jest możliwy wyłącznie na większych ekranach.