54 Aleksandra Marcinów
rencją w ich substancję zabytkową
2
. W większości przy-
padków obiekt jest dostosowywany do nowych zadań bez
brania pod uwagę, czy traci on pod wpływem tych działań
swój pierwotny charakter. Właściciele powinni najpierw
dokonać oceny wartości zabytków, a dopiero później do-
brać do nich nowy sposób użytkowania
3
. Dlatego głów-
nym celem przeprowadzonych analiz adaptacji obiektów
gospodarczych było zwrócenie uwagi na kwestię zacho-
wania jednej z najważniejszych wartości – autentyzmu
zabytku.
Do zrealizowania badań wybrane zostały założenia
z terenu Kotliny Jeleniogórskiej. Obecnie znajduje się tu-
taj 27 folwarków podworskich
4
, z czego przeanalizowane
zo stały prace w 5 zespołach (Bukowiec, Łomnica, Sta-
niszów Dolny, Staniszów Górny, Wojanów). Te zabudo-
wania gospodarcze położone są przy zamkach, dworach
oraz pałacach posiadających wysoką wartość historyczną
i artys tycz ną
5
. W ostatnim czasie rozporządzeniem prezy-
denta RP 11 rezydencji Kotliny Jeleniogórskiej uznanych
zostało za pomniki historii
6
. Obecnie rozpoczęły się dzia-
łania w celu ich wpisania, wraz z innymi pałacami regio-
nu, na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Wartość
artystyczna i historyczna tych budowli ma istotny wpływ
na zakup nie tylko ich samych, ale również tworzących
wraz z nimi jedną całość zabudowań folwarcznych.
Pierwsze dwory pańskie na tym obszarze zaczęły powsta-
wać w 2. połowie XIII w. [5, s. 5]. Początkowo obiekty
gospodarcze były wykonywane z drewna [8, s. 179]. Do
dziś zachowały się późniejsze zabudowania, w większo-
ści powstałe w XVIII i XIX w.
7
Zespoły mają typowy dla
2
Bogusław Szmygin w swojej publikacji z roku 2009 wyraził
opinię, iż […] adaptacja obiektów zabytkowych do współczesnych funk-
cji użytkowych jest obecnie najpowszechniejszym, najważniejszym i naj-
trudniejszym problemem konserwatorskim [2, s. 129].
3
Pierwotna funkcja gospodarcza nie ułatwia ochrony tych obiek-
tów, które jeszcze niedawno postrzegane były jako „niezabytkowe”.
O problemie niedoceniania zespołów folwarcznych pisała Grażyna Ba -
lińska [3, s. 151], Wojciech Kapałczyński [4, s. 314] oraz autorzy opra -
cowania pod redakcją Ulrike Treziak [5, s. 85].
4
Zachowały się założenia w Barcinku, Bobrowie, Bukowcu, Ci -
szy cy, Czernicy, Dąbrowicy, Dziwiszowie, Grabarach, Janowicach
Wiel kich, Jeleniej Górze-Czarnem, Jeleniej Górze („Paulinum”), Jele-
niej Górze-Sobieszowie, Karpnikach, Komarnie, Łomnicy, Maciejowcu,
Mił kowie, Mysłakowicach, Radocinach, Radomierzu, Rybnicy, Sie dlę-
ci nie, Staniszowie Dolnym, Staniszowie Górnym, Starej Kamienicy,
Trzciń sku oraz Wojanowie.
5
W XIX w. zafascynowani romantycznym krajobrazem Kar-
konoszy przedstawiciele pruskich elit zaczęli nabywać rezydencje na
terenie Kotliny Jeleniogórskiej. Najważniejszymi spośród notabli byli
król Fryderyk Wilhelm III (Mysłakowice, Wojanów) oraz książę
Wilhelm Pruski (Karpniki). Obiekty były przebudowywane przez zna-
nych pruskich architektów – Karla Friedricha Schinkla oraz Friedricha
Augusta Stülera, a projektami zieleni zajmował się Dyrektor Generalny
Ogrodów Pruskich Peter Joseph Lenné [6, s. 45–47].
6
Za pomniki historii uznano zespoły pałacowo-parkowe w Bu kow -
cu, Karpnikach, Kowarach-Ciszycy, Łomnicy, Mysłakowicach, Sta ni-
szowie Górnym, Wojanowie, a także „Paulinum” w Jeleniej Górze, pałac
Schaff gotschów w Jeleniej Górze-Cieplicach oraz zespół pałacowo-gospo-
darczy w Bobrowie i willę „Pałac Dębowy” z parkiem w Karp ni kach [7].
7
Najstarsze, XVIII-wieczne zabudowania folwarczne znajdują się
w Dziwiszowie (stajnie, stodoła, obora, chlew, magazyn uprzęży), Ja no-
wicach Wielkich (spichlerz, stajnia), Karpnikach (spichlerz, kuchnie,
stajnia), Łomnicy (spichlerz), Siedlęcinie (oficyna), Staniszowie Gór -
nym (obora) oraz Wojanowie (obora, oficyna, stajnia).
substance, which constitutes a serious problem
2
. In most
cases an architectural object is adapted to new tasks with-
out considering if it loses its original character as a result
of these changes. Owners ought to first assess the value of
monuments and only then should they select a new way
of usage
3
. Therefore, the main objective of the conducted
analyses of farm buildings’ adaptations was to draw atten-
tion to the issue of preserving one of the most important
values – the authenticity of a given monument.
Certain layouts from the area of the Jelenia Góra Val-
ley were selected in order to carry out our research. At
present, there are 27 complexes of manor farms
4
, in five
of which all the work was analyzed (Bukowiec, Łomnica,
Staniszów Dolny, Staniszów Górny, Wojanów). These
farm buildings are situated near castles, mansions and
palaces with a high historical and artistic value
5
. Recent-
ly, by virtue of the regulation issued by the President of
the Republic of Poland, eleven residences in the Jelenia
Góra Valley were recognized as monuments of history
6
.
At present, actions are taken with a view of their recogni-
tion by UNESCO, along with other palaces in the region,
and their inclusion as part of the World Heritage Site. The
historical and artistic value of these buildings has not only
a significant influence on their purchase, but also on the
whole arrangement along with their farm buildings. The
first manors of lords in this area were built in the second
half of the 13
th
century [5, p. 5]. Initially, farm buildings
were made of wood [8, p. 179]. The subsequent buildings,
most of which were erected in the 18
th
and 19
th
centuries,
have remained until today
7
. The complexes have systems
2
Bogusław Szmygin expressed the following opinion in his publi-
cation in 2009: [...] adaptation of historic buildings to modern utility
functions is currently the most common, the most important and the most
difficult problem of restoration [2, p. 129].
3
The original farming function does not make the protection of
these objects easier and which still until recently were seen as “non-hi-
sto rical”. Grażyna Balińska [3, p. 151], Wojciech Kapałczyński [4,
p. 314] and the authors of the study edited by Ulrike Treziak [5, p. 85]
wrote about the problem of underestimating farm complexes.
4
Among other things, the layouts in Barcinek, Bobrów, Bukowiec,
Ciszyca, Czernica, Dąbrowica, Dziwiszów, Grabary, Janowice Wielkie,
Jelenia Góra-Czarne, Jelenia Góra (“Paulinum”), Jelenia Góra-So bie-
szów, Karpniki, Komarno, Łomnica, Maciejowiec, Miłków, Mysła ko wi-
ce, Radociny, Radomierz, Rybnica, Siedlęcin, Staniszów Dolny, Sta ni-
szów Górny, Stara Kamienica, Trzcińsko and Wojanów were preserved.
5
In the 19
th
century, representatives of the Prussian elites began to
purchase residences in Jelenia Góra Valley being fascinated with the
romantic landscape of the Giant Mountains. King Frederick William III
(Mysłakowice, Wojanów) and Prince Wilhelm of Prussia (Karpniki)
were the most important among notables. The objects were rebuilt by
famous Prussian architects – Karl Friedrich Schinkel and Friedrich
August Stüler and projects of green were made by Peter Joseph Lenné
who was the General Director of the Prussian Gardens [6, pp. 45–47].
6
Palace and park complexes in Bukowiec, Karpniki, Kowary-Ci-
szy ca, Łomnica, Mysłakowice Staniszów Górny, Wojanów, “Paulinum”
in Jelenia Góra, Schaffgotsch’s in Jelenia Góra-Cieplice and the palace
and farm complex in Bobrów as well as “Oak Palace” Villa along with
the park in Karpniki were recognized as monuments of history [7].
7
The oldest 18
th
-century farm buildings are in Dziwiszów (stables,
barn, cowshed, pigsty, harness stockroom), Janowice Wielkie (gra nary,
stable), Karpniki (granary, kitchens, stable), Łomnica (granary), Sie d-
lęcin (annex), Staniszów Górny (cowshed) and Wojanowo (cowshed,
annex, stable).