44 Aleksander Serafin
cząwszy od 1968 r., wskazuje na kontynuację nie miec
kiej i austriackiej tradycji ekspresjonistycznej
1
. Tradycja
ta domaga się ujęcia szerszego aniżeli tylko takiego, które
sięgałoby początków twórczości współczesnej awan gar
dy. Pojęcie ekspresji stanowi bowiem jeden z larów este
tyki barokowej. Architekt Claude Perrault stwierdził, że
ist nie ją dwa rodzaje piękna: to oparte na przekonujących
zasadach i to zależne od uprzedzeń. Ten zasłużony dla
barokowej epoki architekt napisał: […] tamtemu po zy
tywnemu i przekonującemu pięknu przeciwstawiam to,
które nazywam dowolnym, gdyż jest wynikiem woli, aby
dać pewną proporcję, kształt i zarys rzeczom, co mogłyby
mieć inną proporcję nie będąc przez to brzydkimi i co
podobają się nie dla zgodności z zasadami rozumianymi
przez wszystkich, lecz jedynie z przyzwyczajenia i dlatego
w umyśle dokonało się połączenie dwu zupełnie różnych
rzeczy [za: 3, s. 491]. Druga z wymienionych interpretacji
estetycznych jest bliska pojęcia ekspresji, o której pisze
Charles Le Brun. Architekt w 1668 r. deklarował: Moim
zdaniem ekspresja jest wiernym i naturalnym po do bień
stwem rzeczy, które się ma przedstawić: jest ona nie
zbędna i wchodzi do wszystkich części [rodzajów] ma -
lar stwa, a żaden obraz nie może być doskonały bez
eks pre sji, to ona zaznacza prawdziwy charakter każdej
rzeczy, to przez nią rozróżnia się naturę ciał, postacie
wydają się poruszać, a to wszystko, co jest zmyślone,
wydaje się prawdą [4, s. 545]. Jego realizacje w Luwrze
i Wersalu wykazują cechy dojrzałego baroku, który jest
już wyzwolony od manierystycznej statyki. Jednak wśród
całej różnorodnej działalności barokowego architekta nie
tylko jego praktyka rzeźbiarskoarchitektoniczna jest
prze peł niona ekspresją. Jak pisze Ernst Gombrich, trak taty
o sztuce Le Bruna opisują zewnętrzne symptomy emo cji
i cier pienia [5, s. 119]. Najbardziej sugestywną de ni cją
ok reśloną przez architekta jest ta, w której zakłada, że
[…] ekspresja jest czymś, co zabarwia wzru sze nia du szy,
a to ujawnia efekty gwałtownych uczuć [za: 4, s. 545]. De
kla racje autorskie Le Bruna wy sta wia ją świa dectwo epo
ce, która zdominowana jest przez eks pre sję, co od po wia da
spon tanicznej dynamice form plastycznych. W kon sek
wen cji odnajduje to swoje prze łożenie także na for my
architektoniczne w takim stop niu, w jakim po zwa lają
na to możliwości techniczne budownictwa epoki, albo
wiem […] stosowany w baroku system konstrukcyjny […]
był w zasadzie odziedziczony po renesansie. Dla uzys
kania wyrazu pozornego ruchu dynamizowano nie tylko
układy powierzchniowe, ale i przestrzenne […]. Nie tylko
1
Należy w tym miejscu zwrócić uwagę na odmienny charakter
eks presjonizmu północnoniemieckiego i niderlandzkiego wobec eks
presjonizmu saksońskiego, bawarskiego i austriackiego, a na tych właś
nie terenach zlokalizowane są kluczowe europejskie realizacje Coop
Himmelb(l)au. Przyczyny takiego stanu rzeczy można dopatrywać się
w historycznych wpływach sztuki włoskiej. Zarówno Holandia, jak
i pół nocne kraje związkowe Niemiec poprzez uwarunkowania eko no
micz ne i geopolityczne były zdolne wypromować własne, niezależne
od południowoeuropejskich, wzorce estetyczne. Jednocześnie w kul
turze Bawarii i Austrii barok zajmuje szczególne miejsce, co ma tak
że swoje uzasadnienie w kwestiach religijnych i zdaje się tłu maczyć
odmien ność tej kultury zarówno wobec niderlandzkiej, jak i szwaj
carskiej.
tradition should be looked at from a broader perspective
and not only as a tradition that draws from the beginning of
contemporary vanguard because the notion of expression
is one of the pillars of Baroque aesthetics. The architect
Claude Perrault said that there are two types of beauty: one
based on convincing principles and one that depends on
prejudices. That famous architect who greatly contributed
to the Baroque wrote: […] I contrapose that positive and
convincing beauty with the beauty I call free as it comes
from the will to provide some proportion, shape, and
outline of things that might have different proportions
and would not be ugly because of that and that people
like not because they comply with the rules understood by
everybody but only because they are used to it and that is
why two totally different things have been connected in the
mind [after: 3, p. 491]. The other aesthetic interpretation
is close to the notion of expression that Charles Le Brun
wrote about. In 1668, the architect declared: In my opinion
ex pression is a true and natural similarity of things to
be presented: it is necessary and penetrates all parts
[kinds] of painting and no painting can be perfect without
expression, it marks the true character of all things, it di
stinguishes the nature of bodies, gures seem to move and
everything that is made up seems to be true [4, p. 545].
His works in the Louvre and Versailles show the features
of mature Baroque that no longer has to demonstrate the
mannerist statics. However, it is not only the sculptural
and architectural works of that Baroque architect that are
full of expression. Ernst Gombrich wrote that the treaties
on art by Le Brun describe the external symptoms of
emotions and suffering [5, p. 119]. The most suggestive
denition provided by the architect is the one in which he
assumes that […] expression is something that adds color
to the soul which in turn reveals the effects of sudden
feelings [after: 4, p. 545]. Le Brun’s declarations testify to
the age dominated by expression which corresponds to the
spontaneous dynamic visual forms. Consequently, it also
translates to architectural forms to the degree which is
possible due to the technical possibilities of the building at
that time because […] the construction system used in the
Baroque […] was actually inherited from the Renaissance.
Both surfaces and spaces were shown dynamically in
order to create an impression of apparent movement […].
Not only the surface but the whole body of the building
seems to wave [6, p. 29]. In regard to the very notion of
the Baroque it should be noted that […] this term and its
meaning are far from being unequivocally understood and
codied, and more interestingly, the Baroque still today
intrigues not only art historians and theoreticians but it
also generates strong emotions as a cultural force and as
Bavaria and Austria, and in fact the key European designs by Coop
Himmelb(l)au are located in this area. The reason for that might be the
historical influence of Italian art. Both Holland and the northern German
states because of economic and geopolitical reasons were able to pro
mote their own aesthetic patterns independent from south European
ones. At the same time the Baroque is especially important in the culture
of Bavaria and Austria, which is also justified by religious issues and
seems to explain why this culture differs from both Dutch and Swiss
culture.